به نام ایزد یکتا
مخاطب عام
پس ازچند سال فعالیت تجربی درزمینه ی کارهای هنری در سال 1371 با موفقیت درآزمون استخدامی صدا و سیما ؛ شغل حرفه ای ام در رسانه ی ملی کلید خورد.
به سبب نوع نگاه واندیشه ام ازهمان روزهای آغازین فعالیت حرفه ای نسبت به بسیاری از مسائل و موضوعات ، حساسیت های خاصی نشان می دادم که دربیشتر اوقات با مخالفت و تُرش رویی همکاران به ویژه مسئولین و مدیران بالا دست قرار می گرفتم . در بعضی از مسائل آنچنان موضع و جبهه ی سخت می گرفتم که حتی مورد شماتت واقع می شدم اما هیچ گاه تمایلی برای عقب نشینی از مواضع خود نداشتم . شاید این سماجت به این دلیل بود که یک احساس درونی و برخاسته از دل به من ندایی می داد که حق به جانب بنده است . البته ناگفته پیداست که اثبات حق درجمعی که بطورتمام قــد مخالف دیدگاه شما باشند کاری طاقت فرسا و نشدنی است و چنانچه تمایلی برای به کرسی نشاندن حرف خود داشته باشید باید تاوان اتفاقات پیش بینی نشده را نیزبپردازید .
یکی ازمسائلی که همواره از دغدغه ها ی سال های فعالیت من بوده وخواهد بود نوع نگاه رسانه ها به مخاطب عام می باشد . زمان پدیدار شدن این واژه و این نوع نگاه نامعلوم نیست اما تعریفی که ازاین عبارت در ذهن عموم نقش می بندد این است که مخاطب عام دسته ای از مخاطبین رسانه ای می باشند که به دلیل کم سوادی و یا بیسوادی ؛ ضعف در امور اقتصادی ، دور بودن از پایتخت و زندگی در مناطق محروم و حتی کهولت سن ، فهم و گیرایی کمتری نسبت به سایرافراد جامعه دارند یا به عبارت بهتردر جایگاه پایین تری از مخاطبین خاص قرار دارند . این پنداشت آنگاه آزاردهنده و زجر آور می شود که عموم دست اندرکاران رسانه مجبورهستند فرم هایی را تکمیل کنند و در فرم ذکرنمایند که برنامه ی تولیدی آنان مخاطب عام را نشانه گرفته و برای این قشرازجامعه تولیداتی خواهند داشت .
من سال های سال به بضاعت فکری خود هرچه قدر کوشش نمودم که بدانم بین یک مهندس شیک پوش شاغل در یک اداره و یک پیرمرد روستایی کشاورز با دستانی پینه بسته که شناخت بسیارهوشمندانه وهوشیارانه دراشعار فردوسی ، رودکی و تاریخ کهن ومعاصرایران دارد کدامیک عام اند و کدامیک در زمره افراد خاص قرار می گیرند باید اعتراف نمایم که هنوز به نتیجه ای نرسیده ام . برای من تشخیص بین ارجعیت شخصی که با مدرک دیپلم ناقص در یک پمپ بنزین مشغول می باشد وهمچنین قاری برجسته و حافظ قرآن است و فردی که با بَخت و اقبال و یاری دوستان و آشنایان پُست وسمت مدیریتی برای خود دست و پا کرده است ؛ بسیاردشواراست . هرگزسزاوار نیست و نخواهد بود فردی با مدرک ششم ابتدایی قدیم را جزومخاطبین به اصطلاح عام قراردهیم درحالیکه اشعاراعجازگونه ی ایشان هوش ازسَرجمع فرهیختگان علم وادب می برد واساتید دانشگاه را به حیرت و شگفتی وا می دارد ... شاید شما نیز در پیرامون خود ده ها و یا صدها مورد سراغ داشته باشید و از خود بپرسید براستی مخاطب عام کیست ؟
سالهای گذشته طرح مقدماتی مجموعه تلویزیونی شاد و سرگرم کننده میهمانی را به شورای طرح و برنامه صدا و سیما ارائه نمودم . در طرح بنده بخش های متفاوتی ازجمله ساخت انیمیشن وجود داشت . درجلسه ی مربوطه مورد عتاب قرار گرفتم که ای آقا !!! برنامه ی ترکیبی تلویزیونی که برای مخاطبین عام طراحی شده چه نیازی به انیمیشن و صرف وقت و هزینه دارد . بازهم سماجت به سراغ بنده آمد وبرای تمام قسمت های مجموعه برنامه چهل و پنج قسمتی که هرقسمت نیز چهل وپنج دقیقه بود به فراخورموضوع برنامه و شخصیت و شغل میهمانان انیمیشن طراحی و تهیّه نمودم . کارساخت انیمیشن ، سخت و نفس گیر بود و گروه تولید انیمیشن را در فرصت اندک کاملاً فرسوده وخسته نمود اما پس از ارزیابی کارشناسی و نظرسنجی مردمی ، مجموعه برنامه ی میهمانی به چشم و چراغ برنامه شبکه جهان بین بدل شد و باورهمیشگی من چندین مرتبه تقویت شد که در عرصه ی کارهای رسانه ای عبارت های ساختگی مانند مخاطب عام وجود خارجی ندارند و مخاطب هرکه و هرکجا باشد فراتر از ماست و شایستگی بالا و والا دارد .
