در ژرفای زاگرس، آنجا که کوهها چون ستونهای جاودانه تاریخ و فرهنگ ایستادهاند، مستند «شکوه کوه» از مجموعهی «دیار رنگین» پرده از پیوندی ژرف و شاعرانه میان انسان و طبیعت برمیدارد.
این اثر، با نگاهی خلاقانه و اندیشمندانه، روایتگر سرچشمههای تمدن ایرانی در دل کوهستانهای چهارمحال و بختیاری است؛ جایی که زردکوه افسانهای، کارون خروشان و دشتهای زرخیز خوزستان، از هزاران سال پیش بستر زندگی، فرهنگ و باور را در آغوش خویش پروردهاند.
در فرهنگ بختیاری، کوهها تنها تودههایی از سنگ و خاک نیستند؛ آنان جان دارند، سخن میگویند و نغمهسرای پایداری و شکوهاند. در ترانهها و مثلها، در روایتهای شفاهی و در نجواهای شبانان، صدای کوه پژواک زندگی است؛ نماد شکیبایی، سخاوت و آزادگی.
عشایر بختیاری، با زیست اصیل و بیپیرایه خویش، روح زندهی کوهها در زمانهی ما هستند؛ مردمانی که هر گامشان بر خاک، پژواکی از هزاران سال کوچ و زیستن در آغوش زمین است.
در روزگاری که انسان از طبیعت فاصله میگیرد، «شکوه کوه» یادآور میشود که بازگشت به ریشهها، بازگشت به کوه، بازگشت به زندگی است.
این اثر فاخر به قلم و نگاه هنرمندانهی امرالله محمودی، مستندساز، پژوهشگر و راوی فرهنگ بختیاری، آفریده شده است؛ اثری که نهتنها تصویری جاودانه از طبیعت، بلکه تجلیگاه فرهنگ، تاریخ و روح زاگرس در گذر زمان است.
- ۰ نظر
- ۱۳ آبان ۰۴ ، ۱۵:۵۰